- sözəbaxan
- sif. Məsləhət qəbul edən, deyilənə əməl edən, razılaşan, söz eşidən, sözə qulaq asan. Sözəbaxan oğlandır.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sözəbaxan
Look at other dictionaries:
üzüyola — sif. Sözəbaxan, məsləhətə qulaq asan, söz eşidən, inad olmayan. Üzüyola adam. – Əsmər təbiəti yumşaq, üzüyola bir qızdır. S. H.. Dursun arvad oğlunun üzüyola z. olduğuna şübhə etmədiyi üçün bu tədbirləri hələlik kafi görürdü. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buyruxqulu — (Şəmkir) bax buyruxqul. – Buyruxqulu biz sözəbaxan, hər işə gedən adama de:rix’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yepəlex’ — (Meğri) sözəbaxan, üzüyola. – Babam muna dedi ki, yepəlex’ adamsan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səmi’ — ə. 1) eşidən, dinləyən; 2) sözə baxan, qulaq asan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əhl — ə. 1) sakin, yaşayan; 2) sahib, malik; 3) sözəbaxan, deyilənə qulaq asan. Əhli Allah dindar; əhli beyt peyğəmbərin ailə üzvləri; nəsli; əhli bəsirət zəkalı, gözüaçıq; əhli cəhan dünyada yaşayanlar; əhli cəhl cəhalətdə olan; nadanlar; əhli cənnət… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yönlü — sif. dan. 1. Yararlı, lazımlı, gərəkli, münasib, əlverişli, yaxşı, əməlli başlı. Yönlü şey. 2. Yaxşı, üzüyola, sözəbaxan. <Əhməd> ürəyində öz özü ilə belə bir iftixarla danışırdı: – Ağıllı övlad, yönlü bala adamın qalxması üçün ən sehirli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heç — z. <fars.> 1. Qətiyyən, əsla, bilmərrə, büsbütün. Bu barədə heç təsəvvürüm yoxdur. Bu hadisədən heç xəbərim yoxdur. Heç başa düşmədim ki, nə deyir. Onu heç sayan yoxdur. – <Məşədi İbad:> Heç başa düşmürəm ki, bu nə işdir? Ü. H.. Babam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
